[اینترو – امیر اپیکور] آآآ ، یه ، آآآ یه ، تهران ، اپیکور [کورس] اوو چقد ترافیک ، کردیم تهرانو با موزیک و کلاسیک ، کردیم تهرانو آرمان نشست پا بیت ، کردیم تهرانو خوب کردیم تهرانو ، کردیم عوض پِلانو [ورس یک – امیر اپیکور] اینا دارن ترس اَ ما ، میان جلو عرض اندام باربیاشون هم همه هستن باهام میان میدن اَ پاریس تا لندن کام انقد بالا رفتیم زود ، هممون هم هستیم گود گفتیم هر چی هستیم بود منم هر جا میرم فقط دستم سیگار بگو باهام داری اصلاً چی کار موش میره بالا از دَر دیوار میکِشم و نمیدونم برام کردن چی بار کل شهر شدن همه مرتد بگو چی کار دارن با منِ مُخ رد هی گل هی کره کن ولی تله موش بیاد که نمونم من شب بیکار میام بالا سرت سرِ فرصت خوب که هول پولن همشون میزنه زور تا برسن دورن ولی اینجا همه گیج با لِم من جورن که با چند تا تِز ما نو کردیم تهرانو ولشون کن داشی هله هوله ان هله هوله ان میرن بالا هی اَ سر و کولم قبلاً گفتم اینا هله هوله ان بخرشون همه خرِ پولن باید جنستو ببَری واسه الَک اینجا نیا که میخوری ساده تَرک خُب تویی که تنت میخاره درک ماها به تو میگیم خاله زَنَک چاشنی کارِ من یه کمی دست باید تو بشینی بزنی دست واجبه بدونی که هر کی هستی واسه ما علنی یه چَکی پس گوش نمیدم من حرفاتو کلاً شدی خز راهتو بکِش برو من ندارم بحث با تو یهو وا میکنم کسیه صَفراتو [کورس] اوو چقد ترافیک ، کردیم تهرانو با موزیک و کلاسیک ، کردیم تهرانو آرمان نشست پا بیت ، کردیم تهرانو خوب کردیم تهرانو ، کردیم عوض پِلانو [پل – امیر اپیکور] چی میکن این چاقا*ای هرمی هی هم میزان [ورس دو – نیراد] حاجی نمیشه با هر کی آره جن*ه با اینا چه فرقی داره؟ تا میرسه شلوارو در میاره یه مشت منگولِ بنگیِ پتیاره برنامه کن برنامه کن لفظای تخ*ی توو مغزای کُند حرفای گُنده پشتِ خطای رُند شیکما رو جمع کنید پنج تاییتون هی بوق توو بوق ، هی بوق توو بوق اینجا تهرانه دود توپ رو دود منم وحشی ام وقتی گِیت بود شلوغ میگیررم رو همه مث بهروز وثوق حرفاتون چرت بود دروغ فردا رو ولش میام امروز توو روت بگو کم داره سرمایه هست بدخواهه بد داره ترس یه مشت اطفالِ علافِ خز نیراد بگو زهر داره پس خوب کردیم تهرانو ولی نه که بد باشه لفظ بدخواه هر بار هرجا نشست بدخواه هر بار هرجا نشست پشتم بد گفت از ما بترس میام بالا سرت امروز غروب مشتِ من به فک داره چسب [ورس سه – آرمان اپیکور] اومده باز هی میگه تراولو دود میکنم داش ، بپیچش بذار بره زود بگو نیاد ، اینجا که دندونا تیزه دو تا میان میرن ، میریزن سه تا دیگه روت اینا بچه ان ، بذار رد شن هنوز سنشون قد نمیده قضاوت شن دریاشون وانِ حمومه پَ بذار سد شن خلافشون سرپا شاشی*نه بذار بد شن شما چی بودین ، شما چی بودین اگه تیون نبود تلکه میگیرن تلکه میگیرن و فقط میکنن سود بگو تو چی بودی بگو تو چی بودی هان اگه تیون نبود جمعش کن بره بسه دیگه خزه دایی بکش بیرون از دود چی داره پک ، چی داره پیک دستته سیگاری یه پاپی فیک تو توو مخِ همه میکاری چک ما بیداری شب و روز میسازیم فکر پ لعنتی چی میگی دیدی که امیر ما رو دیدی قدِ صد و نود اینجا شبیه تو رو تا ما میبینم توو پامون یه چی پاره میشه شبیه یقه‌ ات [ورس چهار – سجادی] ننمم میگه عمرو نکن الکی حیف پَ من جوری اومدم که نرم دیگه تو دنبالِ سلیقه ی مردم میری اما من میام سلیقه عوض میشه منم دلم میخواست باشه سرم توو لاک خونگی باشم بندازم النگو هام نداشته باشم کاری به کارتون اما آماده ام بکنم همه رو خاک واسه چیه این همه غرورتون هر چی میشه هی میکنید شلوغش زود استفاده میکنید از هر چیزی تا که شاید بره بالا فروشتون کدومتون ، بودین اصاً؟ میبینم که همه شدین پولی از دم ندیدین که یه به بچه‌ی دوازده ساله چجوری میچپونه توو ریه‌ اش سم قبول ندارین خودتون زِراتونو أ قدیم رو صورتتون نقاب بود و هنو همونید و افتخار میکنید توو بغلِ دا*ی باشید دراز رو مبل اینجا تووی پارکا میشه پکا غلاف مواظبن یه وقت کلان نیاد اینجا احتراما رفته تووی جیب مفتی پارس نمیکنن سگا برات همه‌ اینجا پیِ کاسبین پشتِ ماسکای خودشون قایم میشن سر و تهشونو بزنی دوزارن اما تووی جمع میزنن خارجی حرف آدم پُرا خالی میبندن گند میزنن و شاکی میشن تهش همه پولدارا میخرن دادگاه رو ما‌بقی هم که از قاضی میترسن حرفاشون مثلِ تاریخ دروغه هرکی زور داشته تا بیخ چپونده اگه اینا روشن فکرن میخوام مغزم همون تاریک بمونه ما خواستیم بسازیم همیشه راهو أ یه طرف ترسیدیم نریم زندان و نوشتیم برا دلِ خودمون نمیدونم چی شد یهو کردیم تهرانو [کورس] اوو چقد ترافیک با موزیک و کلاسیک آرمان نشست پا بیت خوب کردیم تهرانو ، کردیم عوض [اوترو] حسین تهران نی ، جمعه شب میاد آرمان هم میاد یه مشت لیبرالیسته ، امپریالیسته کومونیسته ، پاگانیسته زایونیسته اسکل ما کفِ طهرونیم تو توو کفِ لاس وگاس باش